Μουσικό Όργανο – Σαξόφωνο

Στους σαξοφωνίστες αρέσει να κινούνται καθώς παίζουν. Ανεβοκατεβάζουν το όργανο σε μια παλινδρομική κίνηση όλο αυτοπεποίθηση, «χαιρετώντας» όποιον παρακολουθεί.

Το νεότερο μέλος της οικογένειας των πνευστών, με τον πλούσιο και ισχυρό ήχο,είναι ένα νοθογενές όργανο, καθώς συνδυάζει χαρακτηριστικά ξύλινων αλλά και χάλκινων πνευστών. Η πατρότητά του αποδίδεται στον Βέλγο Adolph Sax , που το παρουσίασε στο Παρίσι στα μέσα του 19ου αιώνα.

Μολονότι κατασκευάζεται από κράμα μετάλλων, κατατάσσεται στην οικογένεια των ξύλινων πνευστών, καθώς το επιστόμιο και το καλάμι του μοιάζουν με αυτά του κλαρινέτου. Το κυρίως σώμα του αποτελείται από ένα κεκλιμένο κυλινδρικό σωλήνα, έτσι ώστε η καμπάνα του να στρέφεται πάνω και προς τα έξω. Οι νότες σχηματίζονται με το άνοιγμα και το κλείσιμο κατάλληλα τοποθετημένων οπών. Από την πρώτη του εμφάνιση και κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η κατασκευή του δεν έχει αλλάξει πολύ. Απέκτησε μόνο κάποια επιπρόσθετα χαρακτηριστικά που επιτρέπουν μεγαλύτερη ευλυγισία στα δάχτυλα του εκτελεστή. Η οικογένεια των σαξοφώνων διαθέτει πολλά διαφορετικά μεγέθη και καλύπτει τις ανάγκες κάθε τονικής περιοχής.

Το σαξόφωνο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις γαλλικές στρατιωτικές μπάντες. Οι μεγάλες τεχνικές ικανότητές του και το ευρύ εκφραστικό φάσμα του κέρδισαν την εύνοια σημαντικών συνθετών κι έτσι σύντομα κατέκτησε μια θέση στη συμφωνική ορχήστρα. Το ευπροσάρμοστο αυτό όργανο βρήκε σύντομα τη θέση του είτε ως σόλο, είτε ως μέλος συνόλου, σχεδόν σε όλα τα είδη μουσικής, με αποκορύφωμα την jazz.